
Беларускі дабраахвотнік: «Экіпіроўка выратавала мне жыццё, але я павінен працягваць бой». Дапамажыце сабраць на шлем, бронепліты і снаражэнне для вяртання на перадавую.
Беларускі дабраахвотнік: «Экіпіроўка выратавала мне жыццё, але я павінен працягваць бой». Дапамажыце сабраць на шлем, бронепліты і снаражэнне для вяртання на перадавую.
Сваіх дзяцей Галіна выхоўвае адна. Сям’я спрабуе наладзіць жыццё, але ўсё ўскладніла аперацыя жанчыны. Цяпер яна не можа працаваць і просіць дапамагчы пратрымацца, пакуль будзе ісці аднаўленне.
Ксенія Ангелава шмат год змагаецца з анкалогіяй. У мінулым годзе дактары занепакоіліся, што рэмісія спынілася – пачалася хіміатэрапія і аперацыіі. Каб атрымліваць аператыўнае лячэнне і не страціць жыллё, яна просіць дапамогі.
Уладзіслаў Лагуценка быў палітвязнем сам, пазней за кратамі апынуўся ягоны айчым. Вызваліўшыся, мужчына вырашыў з'ехаць у Польшчу пры першай магчымасці — цяпер ён у бяспецы і просіць дапамогі на новае жыццё.
Хлопец прайшоў праз катаванні, турму і пераследы, але дзякуючы падтрымцы сваёй дзяўчыны знайшоў сілы перажыць страты. Цяпер пара хоча пабрацца шлюбам, але мае патрэбу ў дапамозе для афармлення дакументаў і жыцця на новым месцы.
Беларуска Валерыя Шкода з двума дзецьмі прайшла праз рэпрэсіі, вымушаную эміграцыю і шматлікія пераезды. Цяпер ёй патрэбная дапамога, каб забяспечыць базавыя патрэбы дзяцей, паправіць здароўе і зрабіць жыццё ў эміграцыі больш стабільным.
Пасля некалькіх гадоў валантэрства Кацярына вырашыла пашукаць працу ў НДА, але дзясяткі адпраўленых рэзюмэ ні да чаго не прывялі. Беларуска бралася за ўсе падпрацоўкі, але ўсё адно завінавацілася за кватэру.
Пры загадкавых абставінах у Польшчы загінуў беларускі актывіст Сяргей Дубінін. Яго сям’і патрэбна дапамога для арганізацыі пахавання.
Зараз мужчына знайшоў працу, але гэтага не хапае, каб аддаць усім пазыкі і зняць сваё жыллё. Але ён вельмі спадзяецца знайсці дом для сябе і свайго чатырохногага сябра.
Каардынатарка фонду Лідзія Тарасенка даўно ведае Насту, якой патрэбная дапамога. Яна апісвае жанчыну як медработніцу, «якой не ўсё адно».
Былая палітзняволеная, якой удалося з'ехаць з Беларусі, просіць дапамагчы ейным пажылым бацькам, якія засталіся ў краіне і сталі закладнікамі сістэмы дзяржаўнага «правасуддзя».
Беларусцы анулявалі навучальны ДНЖ праз перанос абароны магістарскай, і пакуль яна чакае на гуманітарны ДНЖ, не можа працаваць. Вікторыя просіць дапамогі на гэты час, каб не застацца на вуліцы.
За тое, што ён не пабаяўся адкрыта выказаць сваё меркаванне ў 2020 годзе, мужчына быў пакараны на чатыры гады зняволення. Да арышту ў беларуса быў свой невялікі бізнэс, але ў зняволенні ягонае здароўе было падарванае, а маёмасць – арыштаваная і прададзеная за даўгі.
Мяне завуць Алена Васільева. Я блогерка, валантэрка, фігурантка палітычных справаў. Экстрэмістка. У 2021 годзе мне падпалілі аўтамабіль у Кіеве — паводле дадзеных следства, замова была ад КДБ. З 2021 года я маю статус палітычнай уцякачкі ва Ўкраіне, вяду сваю калонку ва «Ўкраінскай праўдзе».
«Хоць я сам медык, але цяпер не магу сабе дапамагчы пасля аперацыі на зламанай ключыцы: страхоўкі няма, жыць няма на што». Арсень Кузьмянчук – фельчар-акушэр з Берасця. Да выбараў 2020 года хлопец працаваў у шпіталі і вёў невялікі блог у TikTok: здымаў відэа пра жыццё беларускіх лекараў.
У Беларусі ў мужчыны жонка, якой адмаўляюцца працягваць кантракт, і дзве дачкі. Каб нанова асвоіцца ў новай краіне, ім патрэбная фінансавая падушка, якой няма.
«Сілавікі мне казалі, што я – апошні з магіканаў, на тым і трымаюся». У верасні 2022 года Аляксандр Андрушкевіч пераплыў мяжу з Літвой праз Нёман, каб уратавацца ад турмы. Зараз ён просіць дапамогі, каб аднавіць псіхалагічны стан і працягваць жыць ды працаваць на карысць Беларусі.
Мяне завуць Аляксандра Вульчынская. Ніколі раней я не цікавілася палітыкай, але пасля падзей у жніўні 2020 года я выйшла на пратэст. Як і многім мне давялося з'ехаць, каб не апынуцца за кратамі, і цяпер я маю патрэбу ў падтрымцы з-за сур'ёзных праблем са здароўем.
«Беларускі добраахвотнік прайшоў гарачыя кропкі вайны ва Украіне. Цяпер яму патрэбна наша дапамога: «Ваша падтрымка – магчымасць зноў стаць на ногі і рухацца далей».
Пасля вызвалення Змітра зноў затрымалі на 15 сутак. Давялося з'язджаць. Цяпер ён, ягоная жонка і двое дзяцей пачынаюць жыць нанова і просяць дапамогі.
«Мы не просім для сябе – мы збіраем, каб выжыць і працягваць рабіць тое, што абралі свядома: быць там, дзе цяжэй за ўсё, і змагацца за свабоду — Украіны, Беларусі і ўсёй Еўропы»
Цэнтр Беларускай Салідарнасці – гэта юрыдычная, адукацыйная і культурная падтрымка для беларусаў у Польшчы. Сёння яго дзейнасць пад пагрозай. Цэнтру тэрмінова патрэбна фінансавая дапамога.
Ганну асудзілі за відэа з расійскім верталётам, дасланае ў СМІ напачатку нападу на Украіну. Пасля вызвалення яе не пакінулі ў спакоі, і прыйшлося хутка з’язджаць. Цяпер яна пачынае жыццё нанова.
Пасля 1555 дзён разлукі Антаніна змагла абняць сваіх дзяцей. Ёй патрэбна дапамога, каб аднавіцца пасля траўматычнага досведу ў беларускай калоніі і паспрабаваць аднавіць або хаця б захаваць зрок.
Канстанцін – валантэр і актывіст, які з 2022 года працаваў ва Ўкраіне. Цяпер ён змагаецца за магчымасць вярнуцца ў Польшчу, дзе жыве ягоная сям'я, але для гэтага неабходна аплаціць юрыдычнае суправаджэнне ягонай справы.
Калі мужчына з'ехаў у Польшчу, дома на яго завялі новую справу. Праз стрэсавы стан ён не змог далей працаваць кіроўцам і цяпер просіць падтрымкі, каб вярнуць пазыкі і аплаціць жыллё.
Ксенія працягвала сваю працу, нават калі яе выданне прызналі экстрэмісцкім. Яна хоча рабіць гэта і далей, але ноўтбук прыйшлося пакінуць у Беларусі, а на новы грошай няма.
«У 17 гадоў я выказаў свой пратэст супраць гвалту, не падазраючы, што гэта прывядзе да катаванняў, затрыманняў і паўгады ў СІЗА. Цяпер мне патрэбная дапамога ў эміграцыі».
Андрэй Прыстаўка – актывіст і палітычны эмігрант з Берасця. Агулам беларус правёў у зняволенні 75 сутак і заплаціў тысячы даляраў штрафаў за сваю грамадзянскую пазіцыю. Цяпер ён у Польшчы, чакае рашэння па міжнароднай абароне, але пакуль не можа працаваць і мае патрэбу ў дапамозе.
Дар'я, ратуючыся ад рэпрэсій у Беларусі, пераехала ў Польшчу, дзе сутыкнулася з шэрагам выпрабаванняў: праблемы са здароўем сына, развод, фінансавыя цяжкасці, хваробы гадаванцаў. Яна просіць дапамагчы з абавязковымі плацяжамі і аплатай экзамену, каб далей самастойна забяспечваць сям'ю.
Жанчына, атрымаўшы пакаранне па палітычным артыкуле, засталася з дзецьмі адна, пакуль яе муж у гэты час адбывае тэрмін за рэпост палітычнага характару. Іх сям'і патрэбна падтрымка ў гэты цяжкі час.
У 2020 годзе Сяргей Лялін, як ён сам кажа, «пераабуўся», убачыўшы ўзброеных сілавікоў супраць безабаронных грамадзян. Адседзеўшы за абразу Лукашэнкі, ён выехаў у Польшчу і просіць дапамогі на новае жыццё.
У Варшаве Сяргей Вайцюк знайшоў працу на будоўлі, але выжываць у такім рытме складана. Таму мужчына хоча перавучыцца (ужо знайшоў курсы) і просіць дапамогі на некалькі месяцаў.
Пасля нападу РФ на Ўкраіну Яўген Карпаў хацеў далучыцца да беларускіх добраахвотнікаў, але быў арыштаваны і два з паловай гады правёў у калоніі, дзе падвяргаўся катаванням. Цяпер экс-палітвязень жыве ў Польшчы, але ў чаканні міжнароднай абароны не можа працаваць і рызыкуе апынуцца на вуліцы.
Пасля 4 гадоў зняволення Ксеніі Луцкіной патрэбная медыцынская дапамога і падтрымка. Гэты збор дапаможа ёй аднавіць здароўе і пачаць новае жыццё.
Ініцыятыва «Volnyja» дапамагае вызваленым палітвязням з рэсацыялізацыяй. Для таго, каб працягнуць працу, ім неабходна вашая дапамога.
Каманда праекта «Кошт Урада» просіць аб дапамозе для працягу працы над сваім сумежным праектам «Адкрытыя закупкі», які выяўляе парушэнні ў сферы дзяржзакупак у Беларусі.
BY_Help – буйная ініцыятыва, якая сістэмна працягвае дастаўляць сродкі ўнутры Беларусі. Нашай камандзе ў краіне патрэбная падтрымка.
Беларускае незалежнае медыя Reform.by на мяжы закрыцця. Але дзякуючы вам мы маем шанец захаваць каманду журналістаў і не спыняць працу.