Сям'я Канстанціна Паляка мае патрэбу ў падтрымцы

  • Гісторыя

Мая гісторыя адбылася 12-га жніўня 2020г. у горадзе Гродна. Я пасьля працы знаходзіўся на мітынгу. На праезнай частцы непадалёку ад мяне спынілася машына ДАІ, з яе выйшлі два супрацоўнікі і падышлі да мяне. Не назваўшыся і нічога не паказаўшы папрасілі прайсці з імі. Я так і зрабіў. Але сяўбу ў машыну я пачуў як адзін з супрацоўнікаў па рацыі сказаў: «Ён затрыманы».

Падчас крымінальнай справы супраць мяне я даведаўся, што ў іх была інфармацыя, што я, магчыма, з'яўляюся арганізатарам «несанкцыянаванага масавага мерапрыемства». Ведаючы, што адбываецца ў турмах і ІЧУ, жадання ехаць з імі ў мяне не было. Таму я стаў уцякаць. Дагналі. Пачалі біць, а я пачаў бараніцца. Паваліў аднаго супрацоўніка, другога ўдарыў у вобласць асобы і ўцёк. Пакуль у крыві быў адрэналін я нават не адчуў, што ў мяне зламаны нос.

Праз паўтара месяца мяне знайшлі і змясцілі ў ІЧУ. На дадзены момант прыгавораны да 3 гадоў «хіміі». Працую ў калгасе за капейкі. У жонкі таксама заробак мінімальны.

Мае патрэбу ў вашай дапамогі.

Якая сума неабходна?

2200 € — За кошт гэтай сумы мы з жонкай зможам аплачваць жыллё і дзіцячыя сады дочкам, адзенне і пражытак.

:
€ 2 388
Збор завершаны. Сабрана: € 2 388