17 кастрычніка ў Горадні быў вынесены беспрэцэдэнтны па жорсткасці і бесчалавечнасці вырак фігурантам так званай «справы Аўтуховіча». 12 чалавек судзілі як злачынную тэрарыстычную групу, хаця відавочна, што гэта проста выпадковыя людзі, многія з якіх нават не ведалі адзін аднаго. Сярод асуджаных шмат немаладых людзей з інваліднасцю і цяжкімі хранічнымі захворваннямі, і яны скараныя на больш працяглыя тэрміны, чым некаторыя забойцы.
Мікалай Аўтуховіч (1963 г.н.) асуджаны на 25 гадоў, штраф 1000 бв.
Вольга Маёрава (1966 г.н.) — 20 гадоў, штраф 800 бв.
Галіна Дзербыш (1961 г.н., хворая на анкалогію, мае групу інваліднасці) — 20 гадоў, штраф 700 бв.
Павел Сава (1974 г.н.) — 20 гадоў, 700 бв. Віктар Снягур (1988 г.н.) — 19 гадоў, 800 бв.
Павел Разановіч (1993 г.н.) – 19 гадоў, 800 бв. Уладзімір Гундар (1960 г.н., без нагі, група інваліднасці) — 18 гадоў, 800 бв. \
Ірына Мельхер (1955 г.н.) — 17 гадоў, 700 бв. Сяргей Разановіч (1968 г.н.) – 16 гадоў і 600 бв.
Любоў Разановіч (1964 г.н.) – 15 гадоў і 600 бв. Ірына Гарачкіна (1976 г.н.) — 6 гадоў і 1 месяц, 300 бв.
Антон Мельхер (1993 г.н.) — 2 гады і 6 месяцаў.
Антона Мельхера вызвалілі ў зале суда, але застаецца незразумелым, чаму яго судзілі разам з астатнімі па «справе карагодаў». На працэсе, які спачатку фармальна лічыўся адкрытым (але па факце такім не з′яўляўся), некаторыя падсудныя заяўлялі аб катаваннях і прымусе да дачы прызнальных паказанняў шляхам здзекаў, шантажу і пагроз. Падсудныя таксама казалі аб невыносных умовах утрымання і іншых парушэннях. Сутнасць абвінавачанняў і наяўнасць рэальных доказаў віны засталіся невядомымі.
Сам Мікалай Аўтуховіч сцвярджаў, што ўсе абвінавачаныя па гэтай справе людзі не мелі ніякага дачынення да яго планаў і зняволеныя толькі таму, што былі з ім знаёмыя, а яго планы не прадугледжвалі кровапраліцця. Пры гэтым крымінальная справа аб падпале аўтамабіля першапачаткова была ўзбуджаная па артыкуле «хуліганства», і толькі пазней — перакваліфікавана на «тэрарызм».
Пасля ўступлення прысуду ў законную моц увесь цяжар забеспячэння зняволеных і клопаты аб іх кладуцца на іх бліжэйшых сваякоў. Набыццё неабходных рэчаў пасля пераводу ў калонію; прадуктовыя і матэрыяльныя перадачы; лекі; аплата непад′ёмных штрафаў; паслугі адвакатаў — усё гэта патрабуе велізарных сродкаў і не па кішэні адной сям′і.
Таму мы прапануем падтрымаць нашых суайчыннікаў і сабраць сродкі, каб пакрыць хаця б частку іх выдаткаў. Любы ўнёсак важны. І дзякуй усім неабыякавым!
Якая сума неабходна?
12 360 € — 1000 € дапамогі кожнаму з асуджаных па справе.