Пасля ўдзелу ў пратэсце я быў затрыманы ў Менску 10 жніўня 2020 года. У тыя дні ўзровень рэпрэсій у месцах затрымання дасягаў піка. Мне давялося перажыць збіцці. Мяне прымушалі стаяць на каленях на вуліцы. У 8-мі мясцовай камеры нас было 70 чалавек у +30 градусаў спёкі. Я знаходзіўся там 4 сутак, пасля чаго стаў здымаць пабоі. Тады я яшчэ не ведаў, што пасля выхаду на волю мяне чакае палітычны пераслед.
За мной і маімі блізкімі пачалася сачэнне — ездзілі на машыне ўслед за намі, пакуль мы рабілі УГД і здавалі аналізы ў медыцынскіх установах. Мяне выклікаў да сябе следчы камітэт. Бясконцыя позвы, тэлефанаванні. Пагражалі, што калі я не прыйду — на мяне завядуць адміністрацыйную справу. Пасля таго, як я выйшаў з допыту, мне далі паперу на подпіс, дзе было напісана, што калі яшчэ раз я траплюся недзе — мне пагражае 8 гадоў турмы.
Мною было прынятае рашэнне тэрмінова з'ехаць у Польшчу разам з дзяўчынай, аднак праз праблемы са здароўем, у адзін дзень я быў вымушаны вярнуцца назад у Беларусь. Пачалі паступаць тэлефанаванні ад незнаёмых людзей і пытаць мяне. Нехта ўвесь час стаяў ля пад'езда. Я быў вымушаны зноў пакінуць краіну і цяпер жыву ў Польшчы. Жыву за Варшавай, у жахлівых умовах для жыцця. Так выйшла, што апошнія грошы, якія ў мяне былі — выкралі. Буду вельмі ўдзячны кожнаму, хто зможа мне дапамагчы зноўку пачаць сваё жыццё.
Якая сума неабходна?
750 € — арэнда жылля; прадукты харчавання; праезд на грамадскім транспарце; мабільная сувязь; хатнія прыналежнасці і сродкі асабістай гігіены.